40/ 41 و اى قوم من چيست مرا كه مىخوانم شما را بسوى نجات و شما مىخوانيد مرا بسوى دوزخ (41) 40/ 42 مىخوانيد مرا بسوى آنكه كافر شوم به خدا و شريك او مقرر كنم چيزى كه نيست مرا به حقيقت آن علم و من مىخوانم شما را بسوى خداى غالب آمرزگار (42) 40/ 43 بىشبهه چيزى كه شما مىخوانيد مرا بسوى آن نيست آن چيز را قبول كردن دعا در دنيا و نه در آخرت و بىشبهه بازگشت ما بسوى خدا است و بىشبه از حد گذشتگان ايشانند اهل دوزخ (43) 40/ 44 پس ياد خواهيد كرد آنچه من مىگويم بشما و مىسپارم مقدمه خود را به خدا هر آئينه خدا بينا است باحوال بندگان (44)