42/ 27 و اگر فراخ كردى خدا رزق را بر بندگان خود البته فساد مىكردند در زمين و ليكن فرودمىآرد بهاندازه آنچه خواهد هر آئينه خدا بر بندگان خود دانا بينا است (27) 42/ 28 و اوست آنكه فرودمىآرد باران بعد از آنكه نااميد شدند و پراگنده مىسازد رحمت خود را و اوست كارساز ستوده كار (28) 42/ 29 و از نشانهاى او آفريدن آسمانها و زمينست و آفريدن آنچه پراگنده كرده است در ميان اين هر دو از جانوران و او بر بهم آوردن ايشان وقتى كه خواهد تواناست (29) 42/ 30 و هر چه برسد بشما از مصيبتها پس بسبب گناهى است كه بعمل آورد دستهاى شما و درمىگذرد از بسيارى (30)