92/ 6 و باور داشت ملت نيك را (6) 92/ 7 پس توفيق دهيم او را براى رسيدن براى آسايش (7) 92/ 8 و اما هر كه بخل كرد و خود را بىنياز شمر (8) 92/ 9 و به دروغ نسبت كرد ملت نيك را (9) 92/ 10 پس توفيق دهيم او را براى رسيدن براى دشوارى (10) 92/ 11 و هيچ دفع نكند از وى مال او وقتى كه نگوسار افتد (11) 92/ 12 هر آئينه بر ما لازمست راه نمودن او (12) 92/ 13 و هر آئينه ازان ما است آن جهان و اين جهان (13) 92/ 14 پس ترسانيديم شما را از آتشى كه شعله مىزند (14) 92/ 15 در نيايد بآن آتش مگر بدبختترين مردم (15) 92/ 16 آنكه دروغ شمرد و روىگردان شد (16)