3/ 153 آنگاه كه دور مىرفتيد در گريختن و متوجه نمىشديد بر هيچكس و پيغامبر مىخواند شما را در جماعة كه پس پشت شما بودند پس جزا داد شما را به اندوهى بالا اندوهى اين پند دادن براى آنست تا اندوهناك نشويد بر آنچه از دست شما رفت و نه بر آنچه رسيد بشما و خدا با خبرست به آنچه مىكنيد (153) 3/ 154 باز فرودآورد بر شما پس از اندوه ايمنى كه پينكى بود مىپوشيد گروهى را از شما و گروهى ديگر بودند كه اندوهناك ساخته بود ايشان را فكر خويشتن گمان مىكردند به خدا ناحق گمان كفر را مىگفتند آيا هست ما را ازين كار از چيزى بگو كار بتمام خدا راست پنهان مىدارند در دل خويشتن