3/ 191 آنان كه ياد مىكنند خدا را استاده و نشسته و بر پهلوى خويش خفته و تامل مىكنند در آفرينش آسمانها و زمين مىگويند اى پروردگار ما نيافريدهاى اين را باطل پاكيست ترا پس نگاه دار ما را از عذاب آتش (191) 3/ 192 اى پروردگار ما هر آئينه تو هر كرا در آرى به دوزخ بتحقيق رسوا كردى او را و نيست ستمكاران را هيچ يارىدهنده (192) 3/ 193 اى پروردگار ما هر آئينه ما شنيديم نداكننده را به آواز بلند مىخواند بسوى ايمان كه ايمان آريد به پروردگار خويش پس ما ايمان آورديم اى پروردگار ما پس بيامرز گناهان ما را و دور كن از ما بديهاى ما را و بميران ما را با نيكوكاران (193)