4/ 7 مردمان را حصّه هست از آنچه بگذارند پدر و مادر و خويشان و زنان را نيز حصه هست از آنچه بگذارند پدر و مادر و خويشان از آنچه كم باشد از مال يا بسيار باشد، حصّه مقرر كرده شده (7) 4/ 8 و چون حاضر شوند نزديك قسمت ميراث خويشان و يتيمان و گدايان پس بدهيد ايشان را چيزى از ان (يعنى بطريق استحباب) و بگوئيد به ايشان سخن نيكو (8) 4/ 9 و بايد كه بترسند از خدا آنان كه اگر نزديك شوند از آنكه بگذارند بعد خود اولاد ناتوان را خائف باشند بر ايشان (كه ضايع شوند) پس بايد كه از خدا بترسند و بايد كه بگويند سخن استوار (9) 4/ 10 هر آئينه آنان كه مىخورند اموال يتيمان به ظلم جز اين نيست كه مىخورند در شكم خويش آتش را و درآيند به دوزخ (10)