4/ 112 و هر كه بكند خطائى يا گناهى باز تهمت كند بآن بىگناهى را پس بر خود برداشت افترا و گناه ظاهر را (112) 4/ 113 و اگر نبودى فضل خدا بر تو و بخشائش او قصد كرده بودند گروهى از ايشان كه گمراه كنند ترا و گمراه نمىكنند مگر خويشتن را و هيچ زيان نرسانند به تو و فرودآورده است خدا بر تو كتاب و دانش و آموخته است ترا آنچه نمىدانستى و هست فضل خدا بر تو بزرگ (113) 4/ 114 نيست خوبى در بسيارى از مشورت پنهانى ايشان ليكن خوبى در مشورت كسىست كه فرمايد بصدقه يا بكار پسنديده يا بصلاح كارى ميان مردمان و هر كه اين كند بطلب خوشنودى خدا بدهيمش مزد بزرگ (114)