4/ 119 و البته گمراه كنم ايشان را و البته در آرزوى باطل افگنم ايشان را و البته بفرمايم ايشان را تا بشگافند گوش چهارپايان را و البته بفرمايم ايشان را تا تغير دهند آفرينش خدا را و هر كه دوست گيرد شيطان را بجز خدا پس زيانكار شد زيان ظاهر (119) 4/ 120 وعده مىدهد ايشان را و در آرزو مىاندازد ايشان را و وعده نه مىكند ايشان را شيطان الا به فريب (120) 4/ 121 اين جماعت جاى ايشان دوزخست و نيابند ازان مخلصى (121) 4/ 122 و آنان كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته كردند درآريم ايشان را به بوستانها مىرود زير آن جويها جاويدان آنجا هميشه وعده كرده است خدا براستى و كيست راستگوتر از خدا در سخن (122)