6/ 20 آنان كه ايشان را كتاب دادهايم مىشناسند حقيقت اين قول را چنانكه مىشناسند پسران خود را آنان كه زيانكار شدند در حق خويشتن ايشان ايمان نمىآرند (20) 6/ 21 و كيست ستمكارتر از كسى كه بر بست بر خدا دروغ را يا به دروغ نسبت كرد آيت او را هر آئينه رستگار نمىشوند ستمكاران (21) 6/ 22 و ياد كن آن روز كه حشر كنيم ايشان را همه يكجا بازگوئيم مشركان را كجااند آن شريكان شما كه ايشان را به ظن اثبات مىكرديد (22) 6/ 23 بعد ازان نباشد عذر ايشان مگر آنكه گويند قسم به خدا پروردگار ما كه مشرك نبوديم (23) 6/ 24 بنگر چگونه دروغ گفتند بر خويشتن و گم گشت از ايشان آنچه افترا مىكردند (24)