6/ 133 و پروردگار تو غنى خداوند رحمت است اگر خواهد دور كند شما را و جانشين سازد پس از شما هر كرا خواهد چنانكه پيدا كرد شما را از نسل قومى ديگر (134) 6/ 134 هر آئينه آنچه وعده كرده مىشود شما را البته آمدنى است و نيستيد شما عاجزكنندگان (135) 6/ 135 بگو اى قوم من عمل كنيد شما بر حالت خويش هر آئينه من نيز عملكنندهام زود باشد كه بدانيد كسى را كه باشد او را عاقبت پسنديده در آخرت هر آئينه رستگار نشوند ظالمان (136) 6/ 136 و مقرر كردند براى خدا از آنچه او پيدا كرده است از جنس زراعت و چهار پايان حصّه گفتند اين حصّه براى خدا است بگمان خويش و اين حصّه براى شركاء كه ما مقرر كردهايم پس آنچه بود براى شركاء ايشان نمىرسد به خدا و آنچه باشد براى خدا مىرسد بشركاء ايشان بد چيزيست كه مقرر مىكنند (137)