7/ 124 البته ببرم دستهاى شما را و پايهاى شما را بخلاف يكديگر باز بردار كنم شما را همه يكجا (124) 7/ 125 گفتند هر آئينه ما بسوى پروردگار خود رجوعكنندگانيم (125) 7/ 126 و انكار نمىكنى بر ما مگر آنكه ايمان آورديم به نشانهاى پروردگار خويش چون بيامد به ما اى پروردگار ما بريز بر ما شكيبائى و قبض ارواح ما كن درحالىكه مسلمان باشيم (126) 7/ 127 و گفتند اشراف از قوم فرعون آيا مىگذارى موسى ع و قوم او را تا فساد كنند در زمين و تا بگذارد عبادت ترا و معبودان ترا گفت خواهيم كشت پسران بنى اسرائيل را و زنده خواهيم گذاشت دختران ايشان را و ما بر ايشان غالبانيم (127) 7/ 128 گفت موسى بقوم خود مدد طلبيد از خدا و صبر كنيد هر آئينه زمين خدا راست وارث او مىكند هر كرا خواهد از بندگان خويش و آخر كار براى پرهيزگارانست (128)