2/ 117 آفريننده آسمانها و زمين است و چون مىكند كارى پس جز اين نيست كه مىگويد او را بشو پس مىشود (117) 2/ 118 و گفتند آنان كه هيچ نه مىدانند (يعنى مشركان) چرا با ما سخن نه مىگويد خدايا نمىآيد بما نشانه هم چنين گفتند كسانى كه پيش از ايشان بودند مانند قول ايشان بيك ديگر مشابهت دارند دلهاى ايشان هر آئينه بيان كرديم نشانها را براى گروهى كه يقين مىكنند (118) 2/ 119 هر آئينه ما فرستاديم ترا براستى مژدهدهنده و بيمكننده و پرسيده نخواهد شد ترا از اهل دوزخ (119) 2/ 120 و هرگز خوشنود نه شوند از تو جهودان و نه ترسايان تا آنكه پيروى كنى كيش ايشان را بگو هر آئينه هدايت خدا همانست هدايت اگر پيروى كردى آرزوهاى باطل ايشان را پس آنچه آمده است به تو از دانش نباشد ترا براى خلاص از عذاب خدا هيچ دوستى و نه يارىدهنده (120)