7/ 163 و سؤال كن يا محمد ص يهود را از حال ديهى كه بود ساكن بر لب دريا چون از حد مىگذشتند در روز شنبه وقتى كه مىآمد ماهيان ايشان ظاهر شده روز كه ايشان بتعظيم شنبه مشغول مىشدند و روز كه تعظيم شنبه نمىكردند نمىآمدند به ايشان همچنين آزموديم ايشان را بسبب آنكه فسق مىكردند (163) 7/ 164 و ياد كن چون گفت گروهى از اهل آن ديه چرا پند مىدهيد گروهى را كه خداى تعالى هلاك خواهد كرد ايشان را يا عذاب خواهد كرد ايشان را عذاب سخت گفتند تا ما را عذرى باشد نزديك پروردگار شما و تا باشد كه ايشان پرهيزگارى كنند (164) 7/ 165 پس وقتى كه فراموش كردند آنچه بآن پند داده شد ايشان را نجات داديم كسانى را كه منع مىكردند از كار بد و گرفتار كرديم ستمكاران را بعذاب سخت بسبب آنكه فاسق بودند (165)