2/ 132 و وصيت كرد باين كلمه ابراهيم پسران خود را و يعقوب نيز فرزندانش را اى فرزندان من هر آئينه خدا برگزيده است براى شما اين دين را پس ازين جهان نه رويد مگر مسلمان شده (132) 2/ 133 آيا حاضر بوديد آنگاه پيش آمد يعقوب را موت آنگاه كه گفت فرزندان خود را چه چيز را عبادت خواهيد كرد بعد از من گفتند عبادت كنيم معبود ترا و معبود پدران ترا كه ابراهيم و اسماعيل و اسحاقاند عبادت كنيم آن معبود يگانه را و ما او را منقاديم (133) 2/ 134 اين گروهيست كه درگذشت وى راست آنچه كردند و شما راست آنچه كرديد و شما پرسيده نخواهيد شد از آنچه آن گروه مىكردند (134) 2/ 135 و گفتند شويد جهود يا ترسا تا راه بيابيد بگو بلكه پيروى مىكنيم به ملّت ابراهيم كه حنيف بود و نبود از اهل شرك (135)