2/ 162 هميشه باشند در ان لعنت سبك كرده نشود از ايشان عذاب و نه ايشان مهلت داده شوند (162) 2/ 163 و معبود شما خداى يگانه است نيست هيچ معبود بجز وى بخشاينده مهربان است (163) 2/ 164 هر آئينه در آفرينش آسمانها و زمين و آمد و شد شب و روز و آن كشتى كه مىرود در دريا به آنچه سود مىدهد مردم را يعنى بتجارات و در آنكه فرودآورد خدا از آسمان آب پس زنده ساخت بسبب وى زمين را پس از مردن وى، و پراگنده ساخت در زمين هر نوع جنبنده و در گردانيدن بادها و در ابر رام كرده شده ميان آسمان و زمين هر آئينه نشانها است آن گروه را كه در مىيابند (164)