11/ 87 گفتند اى شعيب آيا نماز تو مىفرمايد ترا كه بگذاريم آنچه مىپرستيدند پدران ما يا بگذاريم آنكه كنيم در مال خود هر چه خواهيم هر آئينه تو مرد بردبار هستى (معامله و مقصود ايشان استهزا بود) (87) 11/ 88 گفت اى قوم من آيا ديديد اگر باشم بر حجتى از پروردگار خود و داده باشد بمن از جانب خود روزى نيك و نه مىخواهم كه خلاف كنم با شما (مائل شده) بسوى آنچه منع مىكنم شما را ازان نمىخواهم مگر صلاحكارى تا بتوانم و نيست توفيق من مگر بفضل خدا بر وى توكل كردم و بسوى او رجوع مىكنم (88) 11/ 89 و اى قوم من پيدا نكند در حق شما دشمنى من اين خصلت كه برسد بشما مانند آنچه رسيد بقوم نوح يا بقوم هود يا بقوم صالح و نيست قوم لوط دور از شما (89)