2/ 179 و شما را بسبب قصاص زندگانيست اى خداوندان خرد تا باشيد كه پرهيزگارى كنيد (179) 2/ 180 لازم كرده شد بر شما وقتى كه موت پيش آيد كسى را از شما اگر مال بگذارد وصيّت كردن براى پدر و مادر و نزديكان به نيكوئى لازم شد اين كار بر متقيان (180) 2/ 181 پس هر كه بدل كند وصيّت را بعد از آنكه شنيدش پس جزين نيست كه گناه تبديل بر آن كسان ست كه بدل مىكنند آن وصيّت را هر آئينه خدا شنوا داناست (181) 2/ 182 پس هر كه دريابد از وصيتكننده ظلمى يا گناهى پس صلاح آرد در ميان ايشان پس هيچ گناه نيست بروى هر آئينه خدا آمرزنده مهربانست (182)