14/ 20 و نيست اين بر خدا دشوار (20) 14/ 21 و حاضر شوند پيش خدا همه يكجا پس گويند ضعيفان گردنكشان را (يعنى تابعان پيش روان را) هر آئينه ما بوديم تابع شما پس آيا شما دفعكننده هستيد از ما پاره از عذاب خدا گويند اگر راه نمودى ما را خدا راهنمائى مىكرديم شما را برابر است بر ما كه اضطراب كنيم يا شكيبائى ورزيم نيست ما را هيچ مخلصى (21) 14/ 22 و گفت شيطان وقتى كه فيصل كرده شد كار هر آئينه خدا وعده داد شما را وعده راست و وعده دادم شما را پس خلاف وعده كردم من با شما و نبود مرا بر شما هيچ تسلّط ليكن بود آنكه بخواندم شما را پس قبول كرديد سخن مرا پس ملامت مكنيد مرا و ملامت كنيد خويش را