16/ 106 هر كه كافر شود به خدا بعد از ايمان خود مگر آنكه جبر كرده شود بر وى و دلش آرميده باشد بايمان و ليكن كسى كه سينه گشاده كند بكفر يعنى راضى شود بر ايشان است خشم از خداى و ايشان راست عذاب بزرگ (106) 16/ 107 اين خشم بسبب آنست كه ايشان دوست داشتند زندگانى دنيا را بر آخرت و بسبب آنست كه خدا راه نمىنمايد گروه كافران را (107) 16/ 108 ايشانند آن جماعه كه مهر نهاده است خدا بر دل ايشان و بر گوش ايشان و بر ديدهاى ايشان و ايشانند بىخبران (108) 16/ 109 شك نيست دران كه ايشانند در آخرت زيانكاران (109) 16/ 110 باز پروردگار تو آنان را كه هجرت كردند بعد از آنكه عقوبت كرده شد ايشان را (تا كلمه كفر بگويند) باز جهاد كردند و صبر نمودند هر آئينه پروردگار تو بعد ازين مقدمه آمرزگار مهربان است (110)