17/ 13 و بهر آدمى متصل ساختيم شامت عمل او را بسته در گردن او و بيرون آريم براى او روز قيامت نامه كه ببيند آن را بازگشاده (13) 17/ 14 (گويم) بخوان نامه خود را بس است نفس تو امروز بر تو حسابكننده (14) 17/ 15 هر كه راهياب شد پس جزين نيست كه راهياب مىشود براى نفع خود و هر كه گمراه شد پس جز اين نيست كه گمراه مىشود بر ضرر خود و بر ندارد هيچ بردارنده بار ديگرى را و نيستيم ما عذابكننده تا آنكه فرستيم پيغامبرى را (15) 17/ 16 و چون خواهيم كه هلاك كنيم ديهى را مىفرمائيم به سركشان آنجا (يعنى آنچه خواهيم) پس نافرمانى كردند آنجا پس ثابت شد بر آن ديهه وعده عذاب پس برهمزديم ايشان را بر هم زدنى (16)