17/ 58 و نيست هيچ دهى الا ما هلاككننده وىايم پيش از روز قيامت يا عذابكننده وىايم به عقوبت سخت هست اين وعده در لوح نوشته شده (58) 17/ 59 و بازنداشت ما را كه بفرستيم نشانها مگر آنكه دروغ شمرده بودند آن را پيشينيان و داديم ثمود را شتر ماده تا نشانه باشد پس كافر شدند بوى و نه مىفرستيم نشانها را مگر براى ترسانيدن (59) 17/ 60 و ياد كن چون گفتيم ترا كه پروردگار تو در گرفته است همه مردمان را (يعنى در قدرت خود) و نساختيم نمايشى را كه نموديم به تو مگر امتحانى مردمان را و نساختيم درختى را كه نفرين كرده شد در قرآن مگر امتحانى و مىترسانيم ايشان را پس نمىافزايد ترسانيدن در حق ايشان مگر سركشى بزرگ را (60)