23/ 62 و تكليف نمىكنيم هيچكس را مگر بقدر طاقت او و نزديك ما كتابى است كه سخن مىگويد براستى يعنى نامه اعمال و بر ايشان ستم كرده نمىشود (62) 23/ 63 بلكه دل ايشان در غفلت است ازين سخن و ايشان را عملها است غير اين يعنى غير انكار قرآن كه ايشان آن را كنندهاند در غفلت خويش (63) 23/ 64 ماندند تا وقتى كه گرفتار ساختيم آسودگان ايشان را بعذاب ناگهان ايشان فرياد مىكردند (64) 23/ 65 گفتيم فرياد مكنيد امروز هر آئينه شما از ما نصرت داده نخواهيد شد (65) 23/ 66 هر آئينه خوانده مىشد آيات ما بر شما پس شما بر پاشنههاى خود بازمىگشتيد (66) 23/ 67 تكبّر كنان بر آن قرآن به افسانه مشغول شده ترك مىكرديد (67) 23/ 68 آيا تامل نكردند درين سخن آيا آمده است با ايشان آنچه نيامده بود به پدران نخستين ايشان (68)