2/ 249 پس چون جدا شد يعنى از وطن، طالوت با لشكرها گفت هر آئينه خدا آزمايشكننده است شما را بجوى پس هر كه بنوشد ازان جوى پس نيست آن از من و هر كه نچشد آن را پس او از من است الا آنكه بر دارد يك كف آب بدست خود پس آشاميدند ازان جوى مگر اندكى از ايشان پس آنگاه كه گذشتند از جوى طالوت و مؤمنان همراه او گفتند نوشندگان نيست توانائى ما را امروز به مقابله جالوت و لشكرهاى او گفتند آنان كه ميدانند كه ايشان ملاقات خواهند كرد يا خدا بسا گروه اندك كه غالب شد بر گروه بسيار به اراده خدا و خدا با شكيبايان است (249)