34/ 15 هر آئينه بود قوم سبا را در جاى ماندن نشانه مر ايشان را بود و بوستان از جانب راست و از جانب چپ گفتيم بخوريد رزق پروردگار خويش و شكر گوئيد او را شما را شهرى هست پاكيزه و پروردگارى آمرزنده (15) 34/ 16 پس روى گردانيدند يعنى از شكر پس فرستاديم بر ايشان سيلى تند و عوض داديم ايشان را بجاى دو بوستان ايشان دو بوستانى ديگر خداوند ميوههاى بدمزه و خداوند درخت گز و چيزى اندك از درخت كنار (16) 34/ 17 اين سزا داديم ايشان را بسبب ناسپاسى ايشان و سزا نمىدهيم مگر ناسپاس را (17)