36/ 40 نه آفتاب مىسزدش كه دريابد ماه را و نه شب سبقت سبقتكننده است بر روز و هر يكى از آفتاب و ماه و ستارهها در آسمانى سير مىكنند (40) 36/ 41 و نشانه هست ايشان را كه ما برداشتيم قومى بنى آدم را در كشتى پر كرده شده (41) 36/ 42 و آفريديم براى ايشان مانند كشتى آنچه سوار مىشوند بران يعنى شتر و گردن (42) 36/ 43 و اگر خواهيم غرق كنيم ايشان را پس هيچ فريادرس نباشد براى ايشان و نه ايشان رها كرده شوند (43) 36/ 44 ليكن رحمت كرديم از جانب خود و بهرهمند ساختيم تا مدّتى (44) 36/ 45 و چون گفته شود به ايشان كه بترسيد از عقوبتى كه پيش دو دست شما باشد و عقوبتى كه پس پشت شما باشد بود كه بر شما رحم كرده شود (45) 36/ 46 و نمىآيد بديشان هيچ نشانه از نشانهاى پروردگار ايشان الا ازان روگردان باشند (46)