نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 1009
و انسان را سفارش كرديم كه با پدر و مادرش نيكى كند، مادرش به دشوارى بار او برداشت و به دشوارى بار او بنهاد، و مدت بار گرفتن او و از شير باز داشتن او سى ماه است تا آنگاه كه كمال يابد و به چهل سالگى برسد، گويد: پروردگار من، مرا با انضباط دار تا شكر نعمتى را كه بر من و بر پدر و مادرم ارزانى داشتى بگزارم و تا كارى شايسته كه تو مىپسندى بكنم، و نسل مرا شايسته گردانى، زيرا كه من توبه بسوى تو آوردم و زيرا كه من از مسلمانانم (گردن نهادگان به فرمانت). (15) اينان هستند كسانى كه بهترين كارى را كه انجام دادهاند از آنان مى پذيريم و از كارهاى بدشان مثل ديگر بهشتيان در مىگذريم، اين وعده راستى است كه به آنان داده مىشد. (16) و كسى كه به پدر و مادرش گفت: واى بر شما، آيا مرا از اين مىترسانيد كه از گور برآورده شوم حال آنكه نسلهاى پيش از من درگذشتهاند (و هيچ يك هنوز باز نيامده است)؟ و در آن حال آن دو خدا را به فريادرسى مىخواندند كه: واى بر تو، ايمان بياور، زيرا وعده خدا راست است. و او مىگفت: اين جز افسانههاى پيشينيان نيست (17) اينان هستند كه فرمان عليه آنان به تحقق پيوست همراه با گروههايى از پرى و آدمى كه پيش از ايشان رفتند، بيگمان ايشان زيانكار شدند. (18) و هر يك از آنها بر حسب آنچه انجام دادند مرتبهاى دارند و البته (خدا) پاداش كارهايشان را تمام دهد و به آنان ستم نرود. (19) و دورانى كه كافران را بر آتش عرضه كنند كه خوشيهاى خود را در زندگانى دنياتان برديد و از آنها برخوردار شديد، بنابر اين امروز بسبب استكبارى كه بناحق در زمين مىورزيديد و بسبب زشتكاريها كه مى كرديد عذاب خوار كننده را به كيفر مىبينيد. (20)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 1009