نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 1037
50- سورة ق به نام خداوند بخشاينده مهربان قاف، و به قرآن پر افتخار سوگند، (1) واقعيت اين است كه از اين در شگفت شدند كه بيم دهندهاى از خودشان برايشان آمد، تا بر اثرش كافران گفتند: اين چيز شگفتى است (2) آيا وقتى بميريم و خاك شويم؟ آن، بازگشتنى بعيد است (3) محققا دانستيم زمين چه از ايشان مىكاهد و ديوانى نگهدارنده و محفوظ داريم. (4) واقعيت اين است كه آنها حق را وقتى آمدشان تكذيب كردند، بهمين جهت آنها در وضع پراكنده گويى و ترددند. (5) آيا هم به آسمان كه بر فرازشان است ننگريستند كه چگونه آن را بنا كرديم و آن را آراستيم و هيچ درزى ندارد، (6) و زمين را كه گسترانيديم و در آن لنگرها افكنديم و در آن از هر گونه جفت دل انگيز رويانديم (7) تا هر بنده بازنگرنده (در شگفتيهاى آفرينش) را روشنگر ضمير و پندى باشد، (8) و از آسمان آبى بركت بخش بارانديم تا بدانها بوستانها رويانديم و دانه خرمنى. (9) و درخت خرماى سر بركشيدهاى كه پرخوشه است و خوشه هايش پربار. (10) تا بندگان را روزى دهيم، و با آن ديار مردهاى را زنده گردانيديم، بهمين گونه است بدرخاستن (مردگان از گورستان). (11) پيش از اينها قوم نوح و مدينه رس و قوم ثمود و عاد و فرعون و هموطنان لوط و مدينه" ايكه" و قوم تبع تكذيب كردند، هر يك پيامبران را دروغگو شمردند، بر اثرش كيفر موعود من بوقوع پيوست. (12) (13) (14) آيا در آفرينش نخستين فرومانديم؟ حقيقت اين است كه آنها در مورد آفرينش جديد (بار دوم) پريشانفكرند. (15)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 1037