نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 1087
آيا ندانستهاى كه خدا آنچه را در آسمانهاست و آنچه را در زمين است مى داند؟ رازگويى سه نفرهاى نيست كه او چهارميش نباشد و نه رازگويى پنج نفرهاى كه او نفر ششمش نباشد و نه كمتر از اين و نه بيشتر از اين كه او همراه آنان نباشد هر كجا خواهند باشند، آنگاه در دوران قيامت به آنان خبر مىدهد از آنچه كردهاند، زيرا خدا بر هر چيزى داناست. (7) آيا ننگريستهاى به كسانى كه از رازگويى برحذر داشته شدند؟ با اين همه به آنچه از آن بازداشته شدهاند باز مى گردند و با يكديگر گناهورزى و تجاوزكارى و نافرمانى پيامبر را براز مىگويند و چون نزد تو آيند ترا چنان درودى گويند كه خدا ترا چنان درودى نگفته باشد و با خويشتن مى گويند: چرا خدا ما را به سزاى آنچه مىگوييم عذاب نمىكند؟ آنان را دوزخ بسنده باشد كه به آن درافكنده خواهند گشت و بد سرنوشتى است. (8) هان اى كسانى كه ايمان آوردند، چون با يكديگر سخن براز گوييد بايد كه گناهورزى و تجاوزكارى و نافرمانى پيامبر را براز مگوييد و نيكوكارى و پرهيزگارى را براز گوييد و از خدايى پروا گيريد كه سوى او فراهم برانگيخته مىشويد. (9) جز اين نيست كه رازگويى از شيطان است تا كسانى را كه ايمان آوردهاند اندوهگين سازد حال آنكه هيچ زيانى به آنان نتواند رسانيد مگر به اذن خدا، و بر خدا بايد كه مؤمنان توكل كنند. (10) هان اى كسانى كه ايمان آوردند، چون به شما گفته شود كه در مجالس جا بگشاييد بايد جا بگشاييد تا خدا برايتان جا بگشايد، و چون گفته شود: برخيزيد، بايد كه برخيزيد. خدا كسانى از شما را كه ايمان آوردند و كسانى را كه دانش (دين) داده شدند مرتبهها بالا مىبرد و خدا از آنچه مى كنيد آگاه است. (11)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 1087