نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 109
دورانى كه هر كس آنچه از خوبى كرده است حاضر يابد و هر چه از بدى كرده است آرزو مىكند كه ميان آن و وى فاصلهاى دور باشد، و خدا شما را از خودش بر حذر مىدارد و خدا با بندگان پر رأفت است. (30) بگو: اگر خدا را دوست مىداشتيد اينك از من پيروى كنيد تا خدا شما را دوست بدارد و گناهانتان را بيامرزد، و خدا آمرزندهاى مهربان است. (31) بگو: از خدا و پيامبر فرمان بريد. آنگاه اگر روى گردانيدند بدانند كه خدا كافران را دوست نمىدارد. (32) بيگمان خدا آدم و نوح و خاندان ابراهيم و خاندان عمران را بر عالمهاى آفريدگان برگزيد، (33) ذريهاى كه از يكديگرند، و خدا شنوايى داناست. (34) (بياد آر) آنگاه را كه آن عمران گفت: پروردگار من، من آنچه را در شكم دارم آزاد شده نذر تو كردم، اينك از من بپذير زيرا شنواى دانا تويى تو. (35) پس وقتى دخترى بزاد گفت: پروردگار من، من دخترى زادهام- و خدا داناتر است به آنچه آن زن زاد- و پسر مثل دختر نيست و من او را مريم نام نهادم و من او و فرزندانش را از (شر) شيطان مطرود به پناه تو مىسپارم. (36) پس پروردگارش آن دختر را به نيكى پذيرفت و او را به نيكى پرورش داد و سرپرستى او را زكريا بعهده گرفت. هر گاه زكريا در محراب بر او وارد مى شد مىديد كه خوراكى نزد اوست، گفت: اى مريم، از كجا اين به تو رسيد؟ گفت: آن از جانب خداست، بيگمان خدا هر كه را خواهد بيشمار روزى دهد. (37)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 109