نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 1095
و كسانى كه پس از ايشان آمدند گويند: پروردگار ما، ما را بيامرز و برادران ما را كه در ايمان بر ما پيشى جستند و در دلهاى ما كينهاى نسبت به كسانى كه ايمان آوردند منه زيرا تو مهرپويى مهربانى، (10) آيا ننگريستى به آنان كه نفاق ورزيدند كه به برادران خود- آن عده از اهل كتاب كه كافر شدند- مىگويند: اگر بيرون رانده شديد حتما ما همراه شما بيرون خواهيم آمد و هيچگاه در مورد شما از هيچكس فرمان نخواهيم برد و اگر با شما جنگيده شود حتما شما را يارى خواهيم كرد، در حالى كه خدا شهادت مىدهد كه آنان قطعا دروغگويند. (11) اگر آنان بيرون رانده شوند اينان همراهشان بيرون نخواهند رفت و اگر با آنان جنگيده شود آنان را يارى نخواهند كرد و اگر هم آنان را يارى كنند البته به هزيمت پشت بگردانند آنگاه يارى هم نشوند. (12) براستى شما در دلهاى آنان وحشت انگيزتر از خداييد، آن بدين سبب است كه آنان مردمى هستند كه دين شناسى ندارند. (13) با جمع شما نمىجنگند مگر در دهكدههاى با حصار يا از پشت بارو، آسيب رسانى آنان در ميان خودشان شديد است، آنان را متحد پندارى حال آنكه دلهايشان پراكنده است، آن بدين سبب است كه آنان مردمى هستند كه به خرد در نمىيابند، (14) مثل سرگذشت كسانى كه اندكى پيش از اينان بودند و نتيجه كارشان را به كيفر چشيدند و براى آنان عذابى دردناك است. (15) چون سرگذشت شيطان كه به انسان گفت: كافر شو. پس وقتى كافر شد (شيطان) گفت: من از تو بيزارم زيرا من از خدا كه پروردگار عالمهاى آفريدگان است بيم دارم. (16)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 1095