نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 1119
آن آنان را همانجا سكونت دهيد كه خود به اندازه تواناييتان سكونت مى كنيد و به آنان زيان مرسانيد تا كار بر آنان تنگ گيريد، و اگر باردار بودند بايد خرجى آنان را بدهيد تا بار خويش بنهند، پس چون (پس از جدايى) براى شما بچه شير دهند بايد كه مزدشان را بدهيد، و ميان خويش بوجه پسنديده قرار بگذاريد، و اگر با يكديگر تنگدستى نموديد پس آن ديگرى براى وى بچه شير دهد. (6) بايد توانگر بقدر توانگرى خويش خرجى دهد، و كسى كه روزى وى تنگ گشته بايد از همانچه خدا به وى داده است خرجى دهد، خدا هيچكس را جز به اندازه آنچه به وى داده است تكليف نكند، بزودى خدا پس از يك تنگدستى گشايشى پيش مىآورد. (7) و چه بسا مدينهاى كه از فرمان پروردگار خويش و پيامبرانش سرپيچيد پس به حساب آن مدينه رسيديم حسابرسى سختى و آن را عذاب كرديم عذابى سهمناك، (8) پس كيفر كارش را بچشيد و سرانجام كارش زيانكارى بود. (9) خدا براى آنان عذابى سخت آماده كرده است، پس از خدا پروا گيريد- اى خداوندان خرد كه ايمان آوردند،- اينك خدا سوى شما پندى را فرو فرستاده است (10) پيامبرى را كه آيات روشنگر خدا را بر شما تلاوت مىكند تا كسانى را كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته كردند از تاريكيها سوى نور بيرون آورد، و هر كس به خدا ايمان آورد و كار شايسته كند او را به بهشتهايى در آورد كه از زير آنها جويبارانى روان است، در آن براى هميشه جاودانند، بيقين خدا روزى وى را نيكو كرده است، (11) خدايى كه هفت (يا چندين) آسمان بيافريد و از زمين بمانند آنها، فرمان ميان آنها فرو مىآيد تا بدانيد كه خدا بر هر چيزى تواناست و اينكه خدا بيقين بر هر چيزى به دانش احاطه يافته است. (12)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 1119