نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 1147
و اينكه از ما جمعى گردنگزارند و از ما جمعى از راه حق بدر شدهاند، بنابر اين كسانى كه مسلمان گشتند ايشان بهينه راه جسته باشند، (14) و اما جماعت از راه حق بدر شده هيمه دوزخ باشند. (15) و اينكه اگر آنها قامت افراشته (و با تمام وجود) بر آن راه درست روند حتما آبى سرشارشان بنوشانيم (16) تا در آن حال ايشان را بيازماييم، و هر كه روى از پند پروردگارش بتابد او را به عذابى كه پيوسته سهمگين تر شود كشان خواهد برد. (17) و اينكه مسجدها (و سجدهها و كرنشها) مال خداست بنابر اين هيچكس را با خدا مخوانيد. (18) و اينكه وقتى بنده خدا (محمد" ص") ايستاد تا او را بخواند چيزى نمانده بود كه (از حرص شنيدن قرآن) روى هم افتند. (19) بگو: جز اين نيست كه پروردگارم را مىخوانم و هيچكس را با وى انباز نگيرم. (20) بگو: من قادر نيستم به شما زيانى برسانم و نه قادرم كه شما را به راه خردپسند رسانم. (21) بگو: شك نيست كه در برابر خدا هيچكس مرا پناه نتواند داد و جز او هرگز پناهگاهى نخواهم يافت (22) مگر حق رسانى از جانب خدا و رساندن پيامهايش. و هر كس سر از فرمان خدا و پيامبرش بپيچد آن وقت بيگمان آتش دوزخ را خواهد داشت در آن هميشه ماندگار است. (23) تا وقتى آنچه را كه به آنها وعده داده مىشود ببينند آن وقت خواهند دانست كه چه كسى پشتيبانش ناتوان تر و خود كم شمارتر است. (24) بگو: نمىدانم آنچه به شما وعده داده مىشود نزديك است يا پروردگارم برايش مهلتى معين كرده است، (25) داناى پنهانى كه هيچكس را از پنهانيش خبردار نگرداند (26) مگر پيامبرى را كه بپسندد كه در آن صورت مراقبتى بر طول نظر تاريخى وى و بر مسير نگرش آينده اش برقرار كند. (27) تا بداند كه آنان واقعا پيامهاى پروردگارشان را رسانيدند و به آنچه دارند احاطه علمى كند و هر چيز را به شمارش (و آماروار) بداند. (28)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 1147