نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 1153
زيرا كه او انديشه كرد و ارزيابى كرد. (18) پس نگونسار بادا كه چگونه ارزيابى كرد، (19) باز بميرد كه چگونه اين ارزيابى كرد. (20) آنگاه نگريست، (21) پس از آن چهره درهم كشيد و گره بر ابرو افكند، (22) آنگاه پشت كرد و استكبار ورزيد، (23) و گفت: اين جز جادويى كه از ديگران آموخته است نيست، (24) اين جز سخن آدميان نيست. (25) بزودى او را به" سقر" در افكنيم. (26) و تو چه دانى كه" سقر" چيست؟ (27) (آتشى است كه) هيچ بر جا نگذارد و نه رها كند، (28) گدازنده پوست تن است، (29) بر آن نوزده گماشته است، (30) و گماشتگان آتش را جز فرشته قرار نداديم و آنان را بدين شماره نكرديم مگر آزمايشى باشد براى كسانى كه كافر شدند و تا كسانى كه كتاب (آسمانى) دريافت كردهاند يقين آورند و كسانى را كه ايمان آوردند ايمان بيافزايد و كسانى كه كتاب (آسمانى) دريافت كردهاند و مؤمنان شك نمىآورند، و تا كسانى كه در دلهايشان بيماريى است و كافران بگويند: خدا با اين مثل چه خواسته است؟ بدينگونه خدا آن را كه خواهد گمراه كند و آن را كه خواهد هدايت نمايد، و (شمار) سربازان پروردگارت را جز او نمىداند، و آن آيه جز پندى براى بشر نيست. (31) سوگند به ماه كه نه چنان است (كه آن كافر گويد) (32) و به شب چون پشت كند سوگند (33) و به صبح چون پرده از رخسار بر كشد (34) كه آن (دوزخ) يكى از آيتهاى بزرگ است (35) براى بيم دادن بشر، (36) براى هر كه از شما كه خواهد وظيفهاى انجام دهد يا دست از انجامش واپس كشد. (37) هر كسى در گرو آنچه انجام داده باشد (38) مگر ياران دست راست، (39) در بوستانها با هم از تبهكاران مىپرسند (40) در ضمن آيه قبلى ترجمه شد. (41) كه چه عاملى شما را به دوزخ كشانيد؟ (42) مىگويند: اينكه از نمازگزاران نبوديم (43) و بيچاره را خوراك نمى داديم (44) و با ياوه گويان غرق حرف مىشديم (45) و دوران رستاخيز را دروغ مى شمرديم (46) تا اينك ما را يقين آمد. (47)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 1153