95- سورة التين به نام خداوند بخشاينده مهربان به انجير سوگند و به زيتون، (1) به كوه سينا سوگند، (2) و به اين شهر بىترس و بيم. (3) كه چنين بوقوع پيوست كه آدمى را در نيكوترين نگاشتى (تصوير و تعديلى) آفريديم، (4) آنگاه او را به پست ترين مرتبهها بازپس رانديم. (5) مگر آنان كه گرويدند و كارهاى شايسته كردند كه ايشان مزدى ناكاست و بىمنت دارند. (6) ديگر چه موجب مىشود كه تو (اى آدمى،) قيامت را تكذيب كنى؟ (7) مگر خدا بهترين دادور (و قاضى) نيست؟ (8) 96- سورة العلق به نام خداوند بخشاينده مهربان بخوان به نام پروردگارت كه آفريد، (1) آدمى را از لختهاى آفريد. (2) بخوان و پروردگارت آن گرامى ترين است، (3) كه با قلم آموخت، (4) آدمى را آنچه ندانست آموخت، (5) نه چنان است (كه آن كافر پندارد)، بيگمان آدمى چون خويشتن را توانگر و بىنياز بيند سركشى كند. (6) در ضمن آيه قبلى ترجمه شد. (7) بيگمان بازگشت سوى پروردگار تو است. (8) آيا ديدى آن را كه پرستندهاى را كه نماز مىگزارد باز مى دارد؟ (9) در ضمن آيه قبلى ترجمه شد. (10) آيا به نظرت در آن حال به راه راست بود (11) يا فرمان به پرهيزگارى داد؟ (12) آيا به نظرت اگر دروغ شمرد و رويگردان شد (13) آيا ندانست كه خدا مىبيند؟ (14) چنان نيست (كه او پندارد). اگر دست از اين كارش برندارد قطعا از همان موى پيشانى اش گرفته (15) او را با خشونت بكشيم از پيشانى دروغگوى خطاكارش، (16) آن وقت بگذار انجمنش را به كمك بخواند (17) ما نيروهاى عذابگر را فراخواهيم خواند. (18) زنهار از او فرمان مبر، و به سجده درآى و تقرب جوى. (19)