نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 155
4- سورة النساء به نام خداوند بخشاينده مهربان هان اى آدميان، از پروردگارتان پروا گيريد كه شما را از نفس واحد آفريد و جفتش را از او بيافريد و از آن دو مردان و آنان بسيار پراكند، و از خدايى پروا گيريد كه زنهار از يكديگر به وى و پيوندهاى خويشاوندى مىخواهيد زيرا خدا بر شما مراقب است. (1) و به يتيمان اموالشان را بدهيد و پليد را با پاك عوض مكنيد و نه اموال آنان را با اموالتان بخوريد زيرا آن گناهى سهمگين است. (2) و اگر ترسيديد كه در مورد يتيمان عدالت نورزيد پس آنچه از آنان شما را خوش آيد: دوگانه، و سه گانه و چهارگانه، به عقد خويش در آوريد، پس هر گاه ترسيديد كه عدالت نكنيد بايد يك آن باشد يا آنچه در قبضه شما مى آيد، آن كار بدينكه از خب عدالت بدر نشويد نزديكتر است. (3) و به آنان مهرشان را بخوشى بدهيد، پس در صورتى كه آنان پارهاى از آن را برغبت به شما بخشيدند آن را به گوارايى و خوش بخوريد. (4) و اموالتان را كه خدا براى شما وسيله برپايى ساخته است به سفيهان مدهيد و آنان را در آن اموال خوراك و پوشاك دهيد و به آنان سخن پسنديده گوييد. (5) و يتيمان را بيازماييد تا هنگامى كه به سن زناشويى برسند، پس اگر رشدى در آنان احساس كرديد اموالشان را به آنان باز دهيد و آن را از ره اسراف و شتاب از اينكه بزرگ شوند مخوريد، و هر كه بىنياز بود بايد كه دست واپس نگاه دارد و هر كه بينوا بود بايد كه به مقدار متعارف بخورد، پس چون اموالشان را به آنان باز داديد بايد كه بر آنان گواه گيريد و خدا براى حسابرسى بسنده است. (6)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 155