نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 171
و كسانى كه اموالشان را براى نمايش به مردم، انفاق مىكنند و به خدا ايمان نمىآورند و نه به دوران آخرت، و كسى كه شيطان همدم او باشد پس چه بد همدهى است. (38) و چه زيان دارد آنان را اگر به خدا و دوران آخرت ايمان آورند و از آنچه خدا روزيشان كرده است انفاق كنند و خدا به ايشان داناست. (39) بيگمان خدا به اندازه ذرهاى ستم نمىكند و اگر آن ذره كار نيكى باشد دو چندانش مىكند و از نزد خويش پاداشى هنگفت مىدهد. (40) پس چون باشد اگر از هر امتى شاهدى بياوريم و تو را بر اينان شاهد آوريم؟ (41) در آن هنگام كسانى كه كافر شدند و پيامبر را نافرمانى كردند آرزو مى كنند كاش زمين بر ايشان هموار شود و سخنى را از خدا پنهان ندارند. (42) هان اى كسانى كه ايمان آوردند، در حالى كه مستيد به نماز نزديك مشويد تا بدانيد چه مىگوييد، و نه در حال جنب بودن مگر راهگذار باشيد تا آنگاه كه غسل كنيد، و اگر بيمار يا در سفر باشيد يا يكى از شما از قضاى حاجت باز آمده باشد يا به آنان نزديكى كرده باشيد آنگاه آب نيابيد بايد آهنگ خاك بلند پاكيزهاى كنيد پس رويتان را و دستهايتان را مسح كنيد (تيمم) زيرا خدا در گذرندهاى آمرزنده است. (43) آيا ننگريستى به كسانى كه پارهاى از كتاب (آسمانى) دريافت كردهاند گمراهى را مىخرند و مىخواهند كه شما راه را گم كنيد؟ (44)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 171