نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 173
و خدا به دشمنانتان داناتر است و خدا عهده دارى بسنده است و خدا ياورى بسنده است. (45) از كسانى كه يهودى شدند سخنان (خدا) را از جايگاههاى آن بدر مى كنند (تحريف) و مىگويند شنيديم و نافرمانى كرديم و بشنو كه سخن ترا نشنوند، و با پيچاندن زبان و از ره طعنه در دين مىگويند:" راعنا" و اگر آنان گفته بودند: شنيديم و فرمان برديم و بشنو و به ما مهلت بده، البته براى آنان بهتر و راست تر بود ولى خدا آنان را بسبب كفرشان لعنت كرده است تا بر اثرش ايمان نمىآورند مگر اندكى. (46) هان اى كسانى كه كتاب (آسمانى) دريافت كردند، به آنچه فرو فرستاديم و تصديق كننده آن است كه همراه شماست ايمان آوريد پيش از آنكه رويهايى را روشنايى ببريم تا آنها را به پسشان باز گردانيم يا آنان را چنان لعنت كنيم كه مرتكبان شنبه را لعنت كرديم و فرمان خدا انجام شدنى بود. (47) بيگمان خدا اين را كه به وى شرك ورزند نمىآمرزد و آنچه را پايين تر از آن باشد براى كسى كه بخواهد مىآمرزد، و هر كس به خدا شرك ورزد بيقين ناروايى سهمگين به خدا نسبت داده باشد. (48) آيا ننگريستى به كسانى كه خويشتن را پيراسته مىدانند؟ حال آنكه خداست كه هر كس را بخواهد پيراسته مىگرداند و به اندازه پوستهاى ستم نمى شوند. (49) بنگر چگونه بر خدا دروغ مىبندند و هم آن گناهى آشكار بسنده باشد. (50) آيا ننگريستى به كسانى كه پارهاى از كتاب (آسمانى) دريافت كردهاند كه به بت و طاغوت ايمان مىآورند و در باره كسانى كه كافر شدند مى گويند: اينان از كسانى كه ايمان آوردند راه يافته ترند. (51)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 173