آيا نمىدانند كه خدا آنچه را براز مىگويند و آنچه را آشكار مىسازند مى داند؟ (77) و از آنان عدهاى كتاب آسمانى نشناس است كه كتاب (آسمانى) را جز تمناهايى ندانند حال آنكه جز گمان نكنند. (78) پس واى بر كسانى كه كتاب را بدست خويش مىنويسند آنگاه مى گويند اين از جانب خداست، تا بوسيله اش بهايى اندك بدست آورند. پس واى بر آنان در مورد آنچه دستشان بنگاشت و واى بر آنان در مورد آنچه بدست مىآورند. (79) و گفتند: آتش هرگز با ما تماس نيابد مگر چند روزى. بگو: آيا از نزد خدا پيمانى گرفتيد؟- و خدا هرگز پيمانش را خلاف نكند- يا چيزى را كه نمى دانيد بر عهده خدا مىگوييد؟ (80) آرى، هر كس كار بدى كند و گناهش او را فرا گيرد پس آنان همدم دوزخ باشند، آنان در آن ماندگارند. (81) و كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته كردند آنان همدم بهشتند، آنان در آن جاويدانند. (82) و آنگاه را كه پيمان بنى اسرائيل گرفتيم كه جز خداى يگانه مپرستيد و به پدر و مادر نيكى كنيد و به خويشاوندان و يتيمان و بيچارگان، و به آدميان سخن خوش بگوييد و نماز را بپا داريد و زكات بپردازيد. آنگاه پشت كرديد (به حق) مگر عده كمى از شما در حالى كه رويگردان بوديد. (83)