نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 267
پس بيخ قومى كه ستم كردند بريده شد و ستايش خدايى را كه پروردگار عالمهاى آفريدگان است. (45) بگو: به نظر شما اگر خدا شنوايى شما و بينايى شما را بگيرد و بر دلهاى شما مهر نهد جز خدا كدام معبودى است كه آن را به شما باز دهد؟ بنگر كه چگونه آيات را گونه گون بيان مىكنيم با اينهمه آنان روى بر مىتابند. (46) بگو: به نظر شما اگر عذاب خدا ناگهان يا آشكار به شما برسد آيا جز گروه ستمكاران هلاك مىشوند؟ (47) و پيامبران را نمىفرستيم مگر مژده دهنده و بيم دهنده، پس كسانى كه ايمان آورند و كار شايسته كنند بيمى بر آنان نيست و نه اندوهناك شوند، (48) و كسانى كه آيات ما را تكذيب كنند ايشان را عذاب رسد بسبب زشتكاريهايى كه مىكردند. (49) بگو: من به شما نمىگويم كه خزانههاى خدا نزد من است، و من غيب نمى دانم، و به شما نمىگويم كه من فرشتهام، من فقط آنچه را كه به من وحى مىشود پيروى مىكنم، بگو: آيا كور و بينا يكسانند؟ پس آيا نمى انديشيد؟ (50) و با اين (قرآن) كسانى را كه از محشور شدن بسوى پروردگارشان مىترسند كه ايشان را در برابر او يارى و شفاعت كنندهاى نباشد بيم بده، باشد كه آنان از خدا پروا گيرند. (51) و كسانى را كه پروردگارشان را در بامداد و شامگاه مىخوانند و در آن حال رضاى او مىجويند مران. هيچ از حساب آنان بر تو نيست و هيچ از حساب تو بر ايشان نيست تا برانيشان و در نتيجه از ستمكاران باشى. (52)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 267