و آن هنگام را كه پيمان شما را گرفتيم كه خونهاى خود را مريزيد و خوديهاتان را از ديارتان بيرون نكنيد سپس در حالى كه گواهى مىداديد اقرار نموديد. (84) اينك شما همان گروه، خوديهاتان را مىكشيد و گروهى از خودتان را از ديارشان بيرون مىكنيد، از ره گنهورزى و تجاوزكارى عليه آنان همپشت مى شويد و اگر اسير شما شوند فديه از آنان مىخواهيد حال آنكه بيرون كردن آنان بر شما حرام شده است. آيا بدينسان به بخشى از كتاب (تورات) ايمان مىبنديد و به بخشى ديگر كافر مىشويد؟ پس كيفر كسى از شما كه چنان مىكند جز ننگ و رسوايى در زندگى دنيا نيست، و در دوران قيامت بسوى شديدترين عذابها باز برده خواهند شد، و خدا از آنچه مى كنيد غافل نيست. (85) اينها هستند كسانى كه زندگى دنيا را در ازاى آخرت خريدند، بر اثرش عذاب از آنها كاستى نگيرد و نه آنان يارى شوند. (86) و چنين رخ داد كه به موسى كتاب (تورات) داديم و از پى او پيامبرانى فرستاديم و عيسى بن مريم را دلايل روشن (يا معجزهها) آورديم و او را با روح القدس تأييد كرديم. آيا با اينهمه هر گاه پيامبرى چيزى براى شما بياورد كه به ميلتان نباشد استكبار مىورزيد و تنى چند را تكذيب مى كنيد و چند تنى را مىكشيد؟ (87) و گفتند: دلهاى ما در پوششى است. واقع اين است كه خدا آنان را بسبب كفرشان لعنت كرده است و بر اثرش اندك گاه ايمان مىآورند. (88)