نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 285
و اگر ما فرشتگان را بسوى ايشان مىفرستاديم و مردگان با آنان سخن مى گفتند و همه چيز را روبروى آنان بر مىانگيختيم ايمان نمىآوردند مگر اينكه خدا مىخواست، اما بيشترشان نادانى مىكنند. (111) و بدينسان براى هر پيامبرى دشمنى قرار داديم: شيطانهاى آدمى و پرى، به يكديگر براى فريب سخنان آراسته به راز مىگويند. و اگر پروردگار تو مى خواست چنين نمىكردند. بنابر اين آنان را با افتراى خودشان واگذار، (112) و تا دلهاى كسانى كه به آخرت ايمان نمىآورند به آن گوش فرا دهند و آن را خوش دارند و آنچه را مرتكب مىشوند مرتكب شوند. (113) آيا جز خدا داورى بجويم؟ حال آنكه اوست كه كتاب را به تفصيل (و مشروح و با مطالب متمايز و روشن) بسوى شما فرو فرستاد، و كسانى كه كتاب (آسمانى) به آنان داديم مىدانند كه آن فرو فرستادهاى است از جانب پروردگار تو بحق. بنابر اين تو از شك كنندگان مباش. (114) و سخن پروردگار تو از لحاظ راستى و دادگرى تمام شد و هيچ تبديل كنندهاى براى كلمات او نيست و او شنواى داناست. (115) و اگر از بيشتر آنان كه در زمين هستند پيروى كنى ترا از راه خدا بر مىگردانند، جز گمان را پيروى نكنند و جز اين نيستند كه بيهوده مى بافند. (116) بيگمان پروردگار تو، او داناتر است به كسى كه از راه او گم مىشود و او داناتر است به هدايت يافتگان. (117) پس اگر به آيات او گرويدهايد از آنچه نام خدا بر آن ياد شده است بخوريد. (118)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 285