نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 303
7- سورة الأعراف به نام خداوند بخشاينده مهربان الف. لام. ميم. صاد. (1) كتابى است كه (از راه وحى) به تو رسيده است- بنابر اين نبايد از آن در دلت گرفتگيى پيش آيد- تا با آن اعلام خطر كنى و مؤمنان را پندى باشد. (2) آنچه را از پروردگارتان به شما رسيد پيروى كنيد و از اوليايى جز او پيروى نكنيد، شما كم گاه پند مىگيريد. (3) و بسا مدينه كه نابودش كرديم بدينسان كه آسيب ما شبانگاه به آن در رسيد يا در حالى كه آنان در خواب نيمروز بودند، (4) و وقتى كيفر آسيب آساى ما به آنان مىرسيد جز اين حرفى نداشتند كه قطعا ما جمعى ستمكار بوديم. (5) پس حتما كسانى كه براى آنان پيامبر فرستاده شده بازخواست خواهيم كرد (6) و حتما از پيامبران خواهيم پرسيد، و البته براى آنان از روى دانش بر خوانيم و ما غايب نبودهايم. (7) در آن دوران فقط وظيفه گزارى وزن و ارزش دارد و بس. از اينرو كسانى را كه كردار قابل سنجششان سنگينى نمايد آنان همان رستگارانند، (8) و كسانى كه كردار با ارزششان سبكى نمايد آنان همان كسانى هستند كه چون با آيات ما ستم (و انكار) مىورزيدند خويشتن بباختند. (9) و بيقين شما را در زمين توانايى تصرف داديم و در آن براى شما وسايل و شيوههاى معيشت پديد كرديم، كم گاه سپاس مىگزاريد. (10) و چنين بوقوع پيوست كه شما را آفريديم، سپس صورت بخشيديم، آنگاه فرشتگان را گفتيم: براى آدم سر فرو آريد، پس سر فرو آوردند مگر ابليس، از سر فرو آوردگان نبود. (11)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 303