نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 309
اى فرزندان آدم، در هر سجده (و نمازى) مايه آراستگيتان را با خود گيريد، و بخوريد و بياشاميد و زياده روى مكنيد كه او اسرافكاران را دوست نمىدارد. (31) بگو: چه كسى مايه آراستگى را كه خدا براى بندگانش (از زمين) بدر آورده و روزيهاى پاكيزه را حرام نموده است بگو: اينها در زندگى دنيا براى كسانى است كه ايمان آوردند و در دوران قيامت ويژه ايشان است. بدينسان آيات را براى مردمى كه مىدانند تشريح مىنماييم. (32) بگو: پروردگارم فقط كارهاى زشت زننده را- آنچه از آنها كه آشكار است و آنچه پنهان است- و گناهورزى و بناحق از پى بچنگ آوردن چيزى بر آمدن را حرام كرده است و اين را كه با خدا آنچه و آنكه را كه حجت و مشروعيتى از ره وحى به آن نبخشيده است شريك گردانيد و اينكه آنچه را نمىدانيد به خدا ببنديد. (33) و هر امتى يك نهايت زمانى دارد بطوريكه وقتى نهايت زمانيشان فرا رسد نه يك ساعت (آن را) پس مىاندازند و نه پيش مىاندازند. (34) اى فرزند آدم، چون شما را پيامبرانى از (جنس و قوم) شما بيايد كه آيتهاى مرا براى شما سرگذشت وار بر خوانند پس كسانى كه پرهيزگارى نمايند و كار شايسته كنند ايشان را ترسى نباشد و نه ايشان اندوه خورند. (35) و كسانى كه آيتهاى ما را دروغ شمارند و از سر استكبار روى از آنها برتابند آنان دوزخيانند، آنان در آن (آتش) ماندگارند. (36) بنابر اين، كه ستمكارتر از آنكس باشد كه دروغى به خدا بندد يا آيتهايش را دروغ شمارد؟ اينها نصيبشان از ديوان (محاسبه الهى) به آنان برسد بطوريكه وقتى فرستادگان ما به آنان رسند تا جانشان بگيرند از آنان پرسند كه كجاست آنچه و آنكه بجاى خدا مىخوانديد؟ گويند: گم شدند از پيش ما و عليه خويش گواهى دهند كه آنان كافر بودند. (37)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 309