بگو: اگر سراى آخرت نزد خدا از ميان آدميان، خاص شما باشد پس آرزوى مرگ كنيد اگر راست مىگوييد. (94) و هرگز آن را آرزو نكنيد هيچگاه بسبب آنچه بدست خويش كردهاند، و خدا به (حال) ستمكاران داناست. (95) و البته مىبينيد كه از همه آدميان بر آن نوع زندگى دلبسته ترند و از كسانى هم كه شرك آوردند. هر يك از آنان آرزو مىكند كه يكهزار سال عمر كند، حال آنكه او را اينكه عمر كند از عذاب دور نكند، و خدا بدانچه مى كنند بيناست. (96) بگو: هر كس دشمن جبرئيل باشد بداند كه او آن (قرآن) را به اذن خدا بر دل تو فرود آورد كه تصديق كننده كتاب پيش از خويش است و هدايت است و مژده براى مؤمنان. (97) هر كس دشمن خدا و فرشتگانش و پيامبرانش و جبرئيل و ميكائيل باشد بداند كه بيگمان خدا دشمن كافران است. (98) و بيقين آياتى روشن بسوى تو فرو فرستاديم، و جز زشتكاران منكر آن نمى شوند. (99) آيا هر وقت پيمانى بستند دستهاى از آنان پشت پا به آن مىزنند؟ واقعيت اين است كه بيشترشان ايمان نمىآورند. (100) و وقتى پيامبرى از جانب خدا نزدشان آمد كه تصديق كننده آن (كتاب) است كه با ايشان است دستهاى از كسانى كه كتاب (آسمانى) دريافت كردهاند كتاب خدا را پس پشت افكندند پندارى كه آنان نمىشناسند، (101)