نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 311
فرمايد: به ميان امتهاى از پرى و آدمى كه پيش از شما گذشتند به درون آتش در آييد. هر بار امتى در آيد به امت همسان و همكيش خويش لعنت و دشنام گويد تا آنگاه كه همگى در آن گرد هم آيند. امت بعدى اشاره به امت قبلى گويد: پروردگار ما، اينها ما را گمراه كردند بهمين سبب آنها را عذابى دو چندان از آتش بده. فرمايد: هر يك دو چندان دارد اما نمى دانيد (38) و نسل پيش به نسل بعدى گويد: بنابر اين شما بر ما هيچ برترى و مزيتى نداشتيد. پس بسزاى آنچه مىكرديد و بدست مىآورديد عذاب را بچشيد. (39) مسلما كسانى كه آيتهاى ما را دروغ شمردند و از سر استكبار روى از آنها بر تافتند دروازههاى آسمان برويشان گشوده نشود و به بهشت درنيايند تا شتر به سوراخ سوزن در آيد و بدينگونه تبهكاران را كيفر مىدهيم. (40) آنان بستر از دوزخ دارند و از فرازشان دود و دم سايه انداخته است و بدينسان ستمكاران را كيفر مىدهيم. (41) و كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته كردند- هيچكس را جز به اندازه تواناييش وظيفه ننهيم- ايشان بهشتيانند، آنان در آن ماندگارند. (42) و هر چه كينه و دلگيره است از سينه شان بركنيم و بزداييم، از زير پايشان رودها روان است، و گويند: خدايى را ستايش باد كه ما را به اين ره نمود و اگر خدا ما را ره ننموده بود ما هرگز ره به اين نمىبرديم، چنين بود كه فرستادگان پروردگارمان دين درست را آورند. و آواز داده شوند كه اينك آن بهشت است كه بخاطر كارهايى كه انجام مىداديد آن را به ميراث مىگيريد. (43)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 311