نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 351
بگو: سود و زيانى براى خودم در اختيار ندارم جز آنچه خدا بخواهد، و اگر غيب مىدانستم البته خوب و خواسته بسيار مىاندوختم و گزندى به من نمىرسيد، حال آنكه من بيم دهنده و مژده دهندهاى به مردمى كه ايمان مىآورند بيش نيستم. (188) اوست كه شما را از يك نفس آفريد و همسرش را از همان پديد آورد تا به وى آرام گيرد، پس چون با همسر خويش آميزد آن آن بارى سبك (نطفه) بر دارد و با آن گذران كند تا چون گرانبار شود آن دو خداى پروردگارشان را بخوانند كه اگر فرزندى شايسته كردار (يا نيك اندام) به ما بدهى حتما از سپاسگزاران خواهيم بود. (189) پس چون فرزندى شايسته كردار (يا نيك اندام) به آنان دهد براى خدا در مورد آنچه به آنان داده است شريكانى بسازند، حال آنكه برتر آمد خدا از آنچه شريك مىگردانند. (190) آيا كسانى را شريك (خدا) قرار مىدهند كه چيزى را نمىآفرينند و خود آفريده مىشوند (191) و توانايى يارى ايشان را ندارند و نه خويشتن را يارى كنند؟ (192) و اگر آنان را به راه راست فرا خوانيد پيروى نكنند، براى شما يكسان است كه آنان را دعوت كنيد يا خاموش باشيد (193) بيگمان كسانى كه شما آنان را بجاى خدا مىخوانيد بندگانى مانند شما هستند، اينك آنان را بخوانيد تا اگر راست مىگوييد دعوتتان را پاسخ گويند. (194) آيا آنان پاهايى دارند كه با آن راه بروند يا دستهايى دارند كه با آن ضربه كيفرى بزنند يا چشمهايى دارند كه با آن ببينند يا گوشهايى دارند كه با آن بشنوند؟ بگو: شريكانتان را فرا خوانيد آنگاه عليه من حيله خصمانه بكار زنيد مهلت هم به من ندهيد (195)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 351