نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 353
بيگمان ولى من آن خداى يگانه است كه اين كتاب (قرآن) را فرستاد و او شايسته كرداران را سرپرستى و پاسدارى كند. (196) و كسانى كه شما بجاى او مىخوانيد قادر به ياريتان نيستند و نه خويشتن را يارى كنند. (197) و اگر آنان را به راه راست فرا خوانيد نمىشنوند و مىبينيشان كه به تو مى نگرند در حالى كه نمىبينند. (198) اضافه بر مصرف را بستان، و به پسنديده دستور بده، و از نابخردان روى بگردان، (199) و چون از شيطان كمترين تحريكى احساس كردى از خدا بخواه تا ترا در پناه گيريد زيرا كه او شنوايى بسيار داناست. (200) بيگمان كسانى كه پرهيزگارى كردند وقتى خيال باطلى از شيطان به آنان رسد زود به خود آيند تا بلافاصله بينا باشند. (201) و همقبيلگان آنان (نابخردان) ايشان را در بيراهه رفتن مدد مىكنند وانگهى هيچ كوتاهى هم نمىكنند. (202) و هر گاه آيتى را بظهور نياورى مىگويند: چرا آن آيت را اختيار ننمودى؟ بگو: واقع اين است كه من فقط آنچه را از پروردگارم به من وحى مىشود پيروى مىكنم (و به انجام مىرسانم). اين (قرآن) برهانهاى روشنگرى است از پروردگارتان و هدايتى و رحمتى براى مردمى كه ايمان مىآورند. (203) و چون قرآن خوانده شود بدان گوش فرا دهيد و خاموش مانيد مگر بر شما رحمت آيد. (204) و بامدادان و پيش از ناپديد شدن خورشيد، پروردگارت را در رابطه با خويشتن ياد كن بزارى و با بيمناكى و بىآنكه صدايت بر آيد، و از غفلت كردگان مباش. (205) بيگمان كسانى كه در آستان (خدمت) پروردگار تو هستند بر سر عبادتش استكبار نورزند و او را تسبيح گويند و او را سجده مىآرند. (206)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 353