نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 355
8- سورة الأنفال به نام خداوند بخشاينده مهربان از تو در باره غنيمتها مىپرسند، بگو: غنيمتها از آن خدا و پيامبر است. پس از خدا پروا گيريد و روابطتان را بصلاح آريد، و از خدا و پيامبرش- اگر مؤمنيد- فرمان بريد. (1) حقيقت اين است كه مؤمنان كسانى هستند كه چون خدا ياد شود دلهايشان بيم گيرد و چون آياتش بر ايشان خوانده شود بر ايمانشان بيفزايد، و بر پروردگارشان توكل مىكنند، (2) كسانى كه نماز را بر پا مىدارند و از آنچه روزيشان كردهايم انفاق مى كنند. (3) اينان هستند كه واقعا مؤمنند، نزد پروردگارشان مرتبهها دارند و آمرزشى و روزيى بزرگمنشانه. (4) همانگونه كه پروردگارت تو را از خانهات ات با حق بيرون كرد حال آنكه جمعى از مؤمنان آن را خوش نمىداشتند (5) و با تو در باره حق پس از آنكه روشن شده بود مجادله مىكردند پنداشتى آنان را در حالى كه نگرانند بسوى مرگ مىرانند. (6) و هنگامى كه خدا يكى از دو دسته (كاروان و سپاه كفار) را به شما وعده مىداد كه از آن شما خواهد بود و شما دوست مىداشتيد كه دسته بى آسيب (غير مسلح) از آن شما باشد در حالى كه خدا مىخواست حق را با كلماتش به تحقق آرد و ريشه كافران را بر كند (7) تا حق را به تحقق پيوندد و باطل را نابود كند گرچه تبهكاران ناخوش دارند. (8)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 355