نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 361
و بياد آريد هنگامى را كه شما گروهى اندك و مستضعفان روى زمين بوديد، مىترسيديد كه آدميان (كافران) شما را در ربايند، آنگاه شما را مأوا داد و با يارى خويش پشتيبانى كرد و از پاكيزهها به شما روزى بخشيد تا مگر شما سپاس بريد. (26) هان اى كسانى كه ايمان آوردند، به خدا و پيامبر خيانت نكنيد و به امانتهايتان- در حالى كه آگاهيد- خيانت نكنيد. (27) و بدانيد كه اموالتان و فرزندانتان در حقيقت جز مايه آزمايشى نيست و بيگمان خداست كه پاداشى عظيم نزد اوست. (28) هان اى كسانى كه ايمان آوردند، اگر از خدا پروا گيريد براى شما مايه تميزى قرار مىدهد و گناهانتان را از شما مىزدايد و شما را مىآمرزد، و خدا داراى دهشى عظيم است. (29) و آنگاه را (بياد آوريد) كه كسانى كه كافر شدند عليه تو توطئه مىچيدند تا ترا زندانى كنند يا ترا بكشند يا ترا بيرون كنند، و تدبير خصمانه مى كنند و خدا تدبير مىكند و خدا بهترين تدبير كننده است. (30) و چون آيات ما بر آنان تلاوت شود گويند: شنيديم، اگر بخواهيم البته مثل اين (قرآن) را خواهيم گفت: اين جز افسانههاى پيشينيان نيست. (31) و آن دم كه گفتند: خدايا، اگر اين همان حق از جانب تو است بر ما سنگى از آسمان ببار يا عذابى دردناك را براى ما پيش آور. (32) و خدا بر آن نيست كه در حالى كه تو در ميان آنان هستى آنان را عذاب كند و نه بر آن است كه در حالى كه آمرزش مىطلبند عذابشان كند. (33)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 361