نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 419
بيگمان كسانى كه اميد ديدار ما را ندارند و به زندگى دنيا خشنود شدند و به آن آرام گرفتند و كسانى كه آنان از آيتهاى ما غافلند. (7) آن گروه جايگاهشان آتش (دوزخ) است بسبب آنچه بدست مىآوردند. (8) بيگمان كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته كردند پروردگارشان آنان را بسبب ايمانشان هدايت مىكند، از زير پايشان در بوستانهاى نعمت نهرها روان است. (9) دعاى آنان در آن بوستانها اين است: خدايا، پاكى تو راست، و درودشان در آن بوستانها سلام است، و آخرين دعايشان اينكه ستايش خداى پروردگار عالمهاى آفريدگان راست. (10) و اگر خدا براى آدميان شر را به همان شتاب پيش آورد كه آنان براى خير دارند قطعا اجلشان فرا مىرسد. بنابر اين كسانى را كه به ديدار ما اميد نمى برند وا مىگذاريم تا در سركشيشان سرگردان بمانند. (11) و هنگامى كه ضررى به انسان برسد ما را بخواند: به پهلويش خفته، يا نشسته، يا ايستاده. پس همينكه زيانش را از او باز برديم راه خويش سپرد، پندارى ما را براى ضررى كه به او رسيد نخوانده است. اينچنين آراسته شد براى مسرفان آنچه مىكردند. (12) و بيقين نسلهايى پيش از شما را چون ستم كردند و پيامبرانشان با دلايل روشن پيش آنان آمدند و بر آن نبودند كه ايمان آورند هلاك كرديم. اينگونه، مردم تبهكار را جزا دهيم. (13) آنگاه شما را از پى آنان در زمين جانشين ساختيم تا ببينيم چگونه عمل مى كنيد؟ (14)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : فارسى، جلالالدين جلد : 1 صفحه : 419